Como sabe la opinión pública asturiana y les fuerces polítiques parllamentaries de la Xunta Xeneral del Principáu d’Asturies, l’Academia de la Llingua Asturiana vien calteniendo cuantayá la necesidá de que’l profesoráu de Llingua Asturiana exerciente en centros públicos d’Educación Primaria y Secundaria cunte cola Especialidá docente de Llingua Asturiana. Tal especialidá ye la única garantía de qu’esti profesoráu pueda acceder, n’igualdá de condiciones que’l restu, a una estabilidá profesional pente medies de los pertinentes concursos d’oposición y treslláu. Ello significaría, al empar, un importante reblagu nel asitiamientu alministrativu del área de Llingua Asturiana dende’l puntu de vista organizativu y, mesmamente, dende la perspeutiva de la rentabilidá y axuste económicu nun momentu de crisis fonda como l’actual. Nun hai qu’escaecer, amás, que’l nivel de formación universitaria esixíu a esti profesoráu ye, agora y darréu de la puesta en práutica na Universidá de les directrices del Espaciu Européu d’Educación Superior (EEES), plenamente homologable al del restu de los coleutivos docentes. Pues bien, el Ministeriu d’Educación ta a puntu d’espublizar un nuevu Decretu d’Especialidaes pa Maestros nel que s’afita que “tendrán la consideranza d’especialidaes del cuerpu de Maestros les propies de la llingua co-oficial naquelles comunidaes autónomes qu’asina lo tuvieron reglao”. Magar esti enunciáu nun torga les posibidaes llegales de la llingua asturiana (nada se diz a la escontra de les llingües non oficiales), el sindicatu de profesores STES (representáu en Madrid por Vicent Esteve) plantegó apocayá al ME na mesa sectorial d’Educación una enmienda al articuláu pa que les llingües non oficiales, pero con especial proteición y presencia curricular oficial, pudieren ser, tamién, reconocíes como “especialidá docente”.
A lo que paez, la respuesta del Miguel Soler García (Direutor Xeneral de Formación Profesional del Ministeriu d’Educación) foi qu’ello nun yera necesario porque, puestos en contautu col Principáu d’Asturies, les autoridaes autonómiques asturianes refugaben esa especialidá.
De ser ello cierto, sedría un fechu gravísimu, non solo porque’l Gobiernu del Principáu d’Asturies taría faciendo una dexación ensin precedentes de les posibilidaes llegales de la enseñanza del asturianu, sinón tamién dende’l puntu de vista de les implicaciones que cinquen a la credibilidá del executivu asturianu, darréu que son xustamente los responsables educativos d’Asturies los qu’apregonen que tal especialidá nun pue facese porque “Madrid nun dexa”.
L’Academia, nesti sen y como muérganu tutelar de los derechos llingüísticos de los asturianos, da anuncia de que solicitará un aconceyamientu urxente cola Conseyería d’Educación del Gobiernu del Principáu y treslladará la so posición a toles fuerces polítiques parllamentaries, entamando pola FSA-PSOE, encamentando a toes elles qu’estes cuestiones seyan teníes en cuenta a la hora d’ellaborar los respeutivos programes eleutorales col envís de qu’esta llamentable situación alcuentre definitiva solución con marcu llegal y alministrativu estable y non discriminatoriu.
Uviéu, 21 de febreru de 2011